dutchbeers.com

Voor het eerst alleen de boel verkennen. Even wennen omdat reisleider Bram aka ‘wandelende Lonely Planet’ niet meer bij me was waar ik blind achteraan kon lopen. Nu moest ik daadwerkelijk zelf dingen uit gaan zoeken. Het begon niet echt soepeltjes toen ik, na een nacht te hebben doorgetrokken in Cairns, vanaf het vliegveld aankwam bij mijn hostel in Brisbane. Om half tien sochtends kreeg ik te horen dat ik pas om 14.00 uur mijn kamer in kon om naar dromenland te gaan. Aangezien ik uitgeput was en me niet helemaal jofel voelde door de nacht ervoor zat er niks anders op dan een tijdelijke geimproviseerde slaapplaats te zoeken. In de ontvangsthal van het hostel heb ik twee poefjes tegen elkaar geschoven waar ik een dutje heb gedaan. Niet erg fijn aangezien ik was omsingeld door rekken met folders waar mensen nonstop dingen uit kwamen halen. De rest van de dag heb ik vooral veel quality time in bed gehad, 15 uur non stop, nieuw record. De dag erna savonds wat wezen eten en twee engelse meisjes ontmoet, samen met hun Lees hier verder… »

Op de 30ste hebben we ons afgetuigd huis (lees camper) ingeleverd in Cairns. De laatste twee dagen dat we in het bezit waren van deze geweldige bolide hebben we een kamer genomen in een hostel omdat de geur in ons pitereske huisje onmenselijk was geworden. Het wordt er niet beter op wanneer je drie weken lang iedere ochtend zwetend je bed uitdrijfd. In Cairns hebben we het beste hostel genomen waar ik tot nu toe in heb gezeten. Het het had een zwembad, bar, gratis tours, gratis bbq/pannekoeken, poolen gratis, internet gratis, zou mooi zijn als het verblijf ook nog gratis was maar helaas. Het voelde daar eigenlijk meer als een hotel.

Lees hier verder… »

Na Frasier Island hebben we er maar gelijk een andere trip achteraan gedaan. What the hell, als rijke westerse hoor je als een god in Frankrijk (of ozzy) te leven toch, achum… Maar ok, een bult geld armer maar wel een unieke ervaring rijker. Vanuit de haven van Airliebeach vertrokken met een zeilboot met twintig andere rugzaktoeristen richting de mooiste eilandengroep aan de kust van Australie op het Great Barrier Reef. We hadden de pech dat we de staart van de cycloonmeekregen waardoor het weer niet bepaald heavenly was. Dit betekende wel dat het goed zeilweer was. Zodra de zeilen omhoog gingen kantelde de boot zover dat het dek aan een kant nog net niet onder water stond. Je moest je voeten echt ergens tegenaanzetten want anders zou je zo de zee in glijden. En je wilt niet dat dat daar gebeurt; dodelijk kwallen snapte!

Lees hier verder… »