dutchbeers.com

Cricket is cool. Of beter gezegd het bezoeken van de wedstrijd was heel gaaf. Doel: jezelf in zeven uur helemaal aflaaien. In het begin van de wedstrijd was iedereen rustig maar op het eind zat de sfeer er lekker in met spreekkoren en al. Een van de dingen die ik heb geleerd is dat Johny van het ozzyteam een wanker is (weet ook niet wat dat betekend). Tijdens de match heb ik trouwens ook nog een cappie gehad van de New Zealand blackcaps van m’n maat Benjamin, echt heel tof.

Lees hier verder… »

Net nadat ik klaar was met het tikken van mijn laatste verhaaltje heb ik mijn plannen weer gewijzigd. Dat werken kan altijd nog. ; ) Bram gesproken op facebook en drie dagen later een auto gehuurd om in tien dagen het noordeiland te verkennen. Toen ik onze schitterende witte mitsubishi op wilde halen om op ons allerhardst het land af te crossen zat het even tegen; creditcard gewijgerd. De afgelopen maand dus blijkbaar meer dan 2500 pleurotjes van mijn debitcard afgeschreven, balen. Vervolgens vijf uur moeten reizen om mijn random reader ergens op te halen en na de nodige moeite toch geld op mijn creditcardrekening kunnen te zetten. Een dag later dan gepland de auto gepakt en naar het zuiden gereden om Bram te vergezellen. Na zeven uur rijden kwam ik onze krullenbol tegen in het lokale tankstation. Leuk om hem weer te zien. Die avond zijn we vroeg naar bed gegaan omdat de dag erna een fikse wandeltocht voor de boeg stond.

Lees hier verder… »

Voor het eerst alleen de boel verkennen. Even wennen omdat reisleider Bram aka ‘wandelende Lonely Planet’ niet meer bij me was waar ik blind achteraan kon lopen. Nu moest ik daadwerkelijk zelf dingen uit gaan zoeken. Het begon niet echt soepeltjes toen ik, na een nacht te hebben doorgetrokken in Cairns, vanaf het vliegveld aankwam bij mijn hostel in Brisbane. Om half tien sochtends kreeg ik te horen dat ik pas om 14.00 uur mijn kamer in kon om naar dromenland te gaan. Aangezien ik uitgeput was en me niet helemaal jofel voelde door de nacht ervoor zat er niks anders op dan een tijdelijke geimproviseerde slaapplaats te zoeken. In de ontvangsthal van het hostel heb ik twee poefjes tegen elkaar geschoven waar ik een dutje heb gedaan. Niet erg fijn aangezien ik was omsingeld door rekken met folders waar mensen nonstop dingen uit kwamen halen. De rest van de dag heb ik vooral veel quality time in bed gehad, 15 uur non stop, nieuw record. De dag erna savonds wat wezen eten en twee engelse meisjes ontmoet, samen met hun Lees hier verder… »

Op de 30ste hebben we ons afgetuigd huis (lees camper) ingeleverd in Cairns. De laatste twee dagen dat we in het bezit waren van deze geweldige bolide hebben we een kamer genomen in een hostel omdat de geur in ons pitereske huisje onmenselijk was geworden. Het wordt er niet beter op wanneer je drie weken lang iedere ochtend zwetend je bed uitdrijfd. In Cairns hebben we het beste hostel genomen waar ik tot nu toe in heb gezeten. Het het had een zwembad, bar, gratis tours, gratis bbq/pannekoeken, poolen gratis, internet gratis, zou mooi zijn als het verblijf ook nog gratis was maar helaas. Het voelde daar eigenlijk meer als een hotel.

Lees hier verder… »

Na Frasier Island hebben we er maar gelijk een andere trip achteraan gedaan. What the hell, als rijke westerse hoor je als een god in Frankrijk (of ozzy) te leven toch, achum… Maar ok, een bult geld armer maar wel een unieke ervaring rijker. Vanuit de haven van Airliebeach vertrokken met een zeilboot met twintig andere rugzaktoeristen richting de mooiste eilandengroep aan de kust van Australie op het Great Barrier Reef. We hadden de pech dat we de staart van de cycloonmeekregen waardoor het weer niet bepaald heavenly was. Dit betekende wel dat het goed zeilweer was. Zodra de zeilen omhoog gingen kantelde de boot zover dat het dek aan een kant nog net niet onder water stond. Je moest je voeten echt ergens tegenaanzetten want anders zou je zo de zee in glijden. En je wilt niet dat dat daar gebeurt; dodelijk kwallen snapte!

Lees hier verder… »

Omdat dit schrijven toch wel erg veel tijd in beslag neemt sla ik onze tussenstop in Brisbane over.

Terwijl we onze bus hebben gehuurd kregen we een aanbieding om voor goeierkoop ook een trip te boeken naar Fraser island en Withsundays Islands. First of, Fraser island. De dag voordat het avontuur begon zijn we aangekomen in Hervey Bay waar we een nacht in ons hostel konden verblijven (all-included). Dit was een hemelse ervaring voor ons nadat we twee weken nonstop op parkeerplaatsen van supermarkten hadden gestaan, een normaal bed, een douche naast je kamer en zelfs een zwembad. Eerst maar eens een frisse duik genomen in het zwembad om vervolgens Bram op zijn plaats te zetten met mijn pingpongkwaliteiten. Die avond hadden we een briefing over wat ons te wachten stond. In groepen van negen personen gingen we zelfstandig het eiland overcrossen in een roze fourwheeldrive en we zouden overnachtten in tentjes langs het strand, klinkt goed. Tijdens de briefing gehoord dat we de dag erna om half acht aanwezig moesten zijn om vervolgens om half negen, een uur later dus, te vertrekken. Lees hier verder… »

Na het minder toeristische Southwest Rock zijn we vol verwachting vertrokken naar het ultieme hippieachtige surfoord Byron Bay. Na een flinke rit zijn we s’avonds aangekomen op onze bestemming. Eerst even instant noodles gegeten en vervolgens naar een plek gezocht waar we onze camper konden parkeren om een keer vroeg onder de lakens te kruipen. Dit viel nog niet mee aangezien je daar echt overal moet betalen voor een parkeerplaats, geldwolven daar. Er zat niks anders op dan een stukje buiten de stad te rijden om daar iets te zoeken. Uiteindelijk hebben we een mooi plekje gevonden achter een andere camper die een canadees stel hun huis noemden. Zij vertelden ons dat ze even daarvoor een python hadden gezien van drie meter lang op slechts twintig meter van onze spot, jammer dat we ‘m niet meer hebben kunnen zien.

Lees hier verder… »